FacebookXRedditPinterestEmail
Trung Nguyen adlı kişinin Pexels'daki fotoğrafı
Hikaye

Bitmeyen Bu Yolculukta Nice Güneşler Battı

Abdul Arif Kerim ÇALIŞKAN
Şubat 10, 2021
66 yorum
101 görüntüleme
2 dk okunur
FacebookXRedditPinterestEmail

Bir öğretmenin konuşmasının bir bölümünü konu almakta olan öldürülen çocuklar hakkında kurgu bir hikayedir.

Bir güneş batıyor. Herhangi bir günde batan, her hangi birinin güneşi gibi…  Benimse gördüğüm son güneş batıyor. Yarın tekrar güneş doğar mı? Doğan güneşi görür müyüm? Bilemiyorum. Yanlış saymadıysam bugün on-sekiz gün oldu. Babama soruyorum. – Nereye gidiyoruz? – Kurtuluşa, diyor. Kurtuluş neresi bilmiyorum. Keşke annem yanımda olsaydı. Annem beni ıhlamur kokulum diye sever koklardı. Şimdi onun için melek oldu diyorlar. Keşke gitmeseydin anne, melek olmak, beni bırakmaktan daha mı önemliydi. Bugün yine evimizi özledim anne, bahçedeki ıhlamur ağacının altında oyun oynardık ya hani, biliyor musun? O ev yıkıldı, gördüm anne, gördüm. Evimizin üstüne yağmur gibi gökten yüksek sesli toplar yağdı. Babamla çocuk parkının olduğu tepeden gördük. O günden beri yürüyoruz, kaç kişiyiz bilmiyorum. Benim gibi bir kaç çocuk daha var. Aralarından Meryem’le iyi anlaşıyoruz. Geçen o benim saçlarımı taradı, bende onun saçlarını taradım.

Evet çocuklar, savaş demek yüzlerce batan güneş demek. Belki yolculuğun sonunda kurtuluş vardı ama gerçekleşmedi. O çocuklar aileleri ile on-sekiz günlük yürüyüşün ardından sınıra varamadan, Ayşe bir sayfa daha günlüğüne yazamadan, yazdığını tamamlayamadan, hayatları elinden alınmıştı. Ayşe “görebilecek miyim?” dediği güneşin yeniden doğuşunu görememişti. İşte bu yüzden çocuklar yağmur yağarken sığındığımız evimizin, sağlarken ailemizin, sahip olduğumuz dostlukların, sevginin, barış içinde yaşadığımız bu güzel ülkenin kıymetini bilmeliyiz.  

Dizgi: Kelime Oyunu
Kelimeler: Ihlamur, Yağmur, Sayfa, Çocuk, Yolcu
Konu: Yaşadığımız Günün Kıymetini Bilmek
Kelime Sahibi:Burası Hayal Kahvesi – Ebemkuşağı
Konu içerikli yazıya buradan ulaşabilirsiniz.

FacebookXRedditPinterestEmail

Abdul Arif Kerim ÇALIŞKAN

Dünyayı kelimelerle ifade etmeye başladığımdan beridir harflerle hemhal biriyim. Mekatronik temelli eğitim hayatımın perspektifinden ağaçların, çiçeklerin, hayvanların mekanizmalarını çözmek üzere tefekkür etmekteyim.

Tüm paylaşımları gör

66 yorum

Beğenebileceğiniz paylaşımlar

Müslümanın Yabancısı Yok! [Dağ Köyünde 1]

Bu köye ilk geldiğimde duyduğum en etkileyici söz bu olsa gerek. “Müslümanın yabancısı yok!” Bir aksiliktir aracımız arıza yaptı ve köyden bir eve misafir olduk. Bizi yolda yakalayan yaşlı çift eve davetten önce...

40 yorum
19 görüntüleme
4 dk okunur

CÖMERTBİLGE

Bu defter, “Edebiyat”, “Kültür”, “Sağlık”, “Psikoloji”, “Kişisel Gelişim” kategorileri altında yazmış olduğumuz “Köşe Yazısı”, “Mektup”, “Şiir”, “Hikaye”, “Deneme”, “Makale” gibi metin içerikleri ve bunun yanı sıra beğendiğimiz “Müzik”, “Resim”, “Fotoğraf” vb. gibi paylaşımlara yer verdiğimiz, “Sadakanın en faziletlisi, bir Müslim’in bir ilmi alıp başka bir Müslim kardeşine vermesidir.” şiarı ile yazdığımız ve okurla paylaştığımız kristal parçalarını içerir.