Şiir

Bu Baharın Esintisidir

Serçelerin resitalidir bu, gökyüzüne seni çizerler,
Senin gidişinle birlik şehri terk edecekler,
Anladım bırakmam diyenler, en önde giderler.
Gidenlerin rüzgarıyla yeni şarkılar dinleyeceğim.
Ardından bülbüller yeni bir gülü sevecekler,
Bir çiçek öldüğünde yeni tohumlar dirilecek,
Seven sevdiğini unutup yenisine kanat gerecek,
Yarının zevklerine bugünden ekmek banacağım.
Her yeni hatıra getirirken eskilere gidilecek,
Bu baharın esintisidir, güneyden geleceğim.

Yola koyulan otobüs bir pos duvara toslayacak,
Her yana dağılan çığlıklar dağları aşacak,
O zaman uçurumlarda uçar olacağım.
Tırmanırken tepeleri dağ keçisi, 
Eteklerde çiçekler başın dikip bakarken güneşe,
Bir hezeyan adem kızını al aşağı edecek,
N’oldum derken derin bir ah çekeceksin,
Taşla toprak bir olup ayağa bürüneceğim.
Ve bir dağ gibi gökyüzüne başım değdireceğim.
Bu baharın esintisidir, kurtarmaya elim yetmeyecek.

Doğan güneş yine gün bitiminde batacak,
Bulutlar sardığında etrafımı selam duracağım.
Gönlümde hazan dökümünün şimşekleri çakacak,
Cemre toprağa düştüğünde tohumlardan filizleneceğim.
Tüm sıcaklığıyla zaman güzelleri şemsin ateşinde kavuracak,
Çölde arsız kum tanesi gibi uçuşurken nadan.
Bir kabile zirvede yağmur duasına duracak.
Ve ben okyanuslar ötesinde dalgalanacağım.
Yelkenliler rüzgarımla bir o yana bir bu yana savrulacak.
Bu baharın esintisidir, güneyden vuracağım.

Ağaç yapraklarından sıyrıldı bir güz vakti. 
Sabah esen sert rüzgar kırar dalını. 
Gün be gün çıplak ortada kalırken dalında iki saksağan ötüşür.
Bir karga dibinde toprağı eşeler. 
Adem oğlu bilmediğini seyreder. 
Canlı karga ölü kargayı toprağa çeker, 
Bundandır bütün insan oğlu toprağa girer. 
Kış vakti yuvası dağılmış kuş bir evin çatısına sığınır. 
Ölü yapraklar öperken yerleri bir güvercin daha pisler. 
Bu baharın esintisidir, güneyden eser. 

Kan kırmızı karlar yağar yer yüzüne,
Yıldızlar tek tek kayarlar,
Gün ışığı gibi ortada kalır ay büsbütün yalnızlığla,
Kamer kaprisinden, orta yerinden ayrılır.
Kuşların serenadı sona erer.
O zaman gökyüzünde doğarım tüm varlığımla.
Nereye dönsen, nereye baksan beni görürsün,
Gözün kapamadan girersin sabaha,
Gecenin pusunda koynuna girip seni terkederim.
Bu baharın esintisidir, kuzeye gideceğim.

04.2017

Abdul Arif Kerim ÇALIŞKAN

Dünyayı kelimelerle ifade etmeye başladığımdan beridir harflerle hemhal biriyim. Mekatronik temelli eğitim hayatımın perspektifinden ağaçların, çiçeklerin, hayvanların mekanizmalarını çözmek üzere tefekkür etmekteyim.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu