Şiir

Beyaz Elbiseli Ruhum

Hasret kalmışsa gözlerim bahara,
Gün aydınlığında zulüm banadır.
Beklerim gelse kurtaran ulu seda,
Güneşi batıran bağırışlar banadır.  

Kalp ne kadarını taşıyacak yükün.
Giden gelmiyor ömür payesinden.
Ecel zamanın eşiğinde beklerken,
Musallaya konmuş tabut banadır.  

Mühürlü kulak duymaz, tek kelime.
Dilim ne söylicek, bundan kime ne.
Zaman doldu, zor soruldu bir kere.
Toprağı yır- tan hıçkırıklar banadır.  

Bir filiz olsa topraktan ağaçlanarak.
Beni benden yâre aşiyan yol olacak.
Bir enik eşelese kökünü koklanarak.
Beyaz elbiseli ruhum artık yârandır.  

Hey merhaba 👋 ben Arif
Tanıştığımıza memnun oldum.

Her ay, gelen kutunuza harika içerikler almak için kaydolun.

İstenmeyen posta göndermiyoruz! Daha fazla bilgi için gizlilik politikamızı okuyun.

Abdul Arif Kerim ÇALIŞKAN

Dünyayı kelimelerle ifade etmeye başladığımdan beridir harflerle hemhal biriyim. Mekatronik temelli eğitim hayatımın perspektifinden ağaçların, çiçeklerin, hayvanların mekanizmalarını çözmek üzere tefekkür etmekteyim.

İlgili Makaleler

14 Yorum

  1. Merhabalar Arif Bey.
    Şiirinizi üç-beş kere okudum. Şiiriniz anlamlı ve çok güzel. Şiirin satır aralarına inip mana deryasında dizeleri çözmek için tekrar şiirin ziyaretine gelmeye çalışacağım.
    Kaleminize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.
    Selam ve saygılarımla.
    Recep Altun

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu