Abdul Arif Kerim ÇALIŞKANGeride kalanlar mı? Yoksa yanına varacakların mı?
Ne kadar zor soru bunlar insan geride bıraktıklarını düşünmekten yanına varcakları için mutluluk yaşayamıyor belki hüzünlü bir yolculuk başlıyor.
Onun için bu gizemli durum geride kalanlar içinde bilinmez yanına gidecekleri tarafından da bilinmeyecekti.O sadece yolculuk başladığında geri dönebilecek miyim? müşkülünü yaşayacaktı.
Hayat insanın bazen önüne acı gerçekleri bir tatlı tadında bazense gerçek acılığı ile sunabiliyor işte her geçen anın bir sonra ki anın gelemeyebileceği durumu onu içten içe bitirmiş, düşünceler beynini kemirmiş, saçlarına aklar düşürmüştü.
O ölümü bekleyen yaşlı bir ihtiyar değildi ama doktorların ömür biçtiği sıradan bir vatandaştı.Durumunu bir sır gibi saklamış kimseye yaymamıştı.Günü geldiğindinde sessizce herkesle vedalaşacaktı.Acaba arkasından ağlarlar mıydı?Onu birkez bile olsa anarlarmıydı?
Sorular sorular ardına yaşadığı bu düşünceli hayatında duygularına ne bir tatmin ne de bir sevgi katamamıştı.Doktorların biçtiği kısıtlı hayatında kimseye değer atamamıştı.Herkes onun için sıradandı, herşeye geçiçi bir bakış açısı ile yaklaşmıştı.Aslına bakarsan haklıydı.
Onun için bir yolculuk hikayesi daha başladı.Aslında doktorun o konuşmasından sonra hep yolcu kalacağını anlamış yolculuğa kim ile birlikte devam edeceği düşüncelerine dalmıştı.Otobüsü geldi peronuna yanaştı.Bu yolculuk uzun ve bir hayli zor olacaktı bir daha belki geri dönemeyecek, geride kalanları göremeyecekti.Otobüsüne binmek üzere ilerlerken son birkez daha arkasına döndü sevdiği insanları seyretti.
Her zaman dik durmaya çalışmış kısıtlı hayatında hiç ölmeyecek gibi yaşamıştı öyle ki kimse durumun farkına varamadı.
Otobüs otogardan ayrılıyordu artık gözleri geriye bakmakta ve artık tutamadığı duyguları bağlayamadığı arzuları kontrolünü ona bırakmamış, gözlerinden yanaklarına doğru ırmaklar inşa etmeye başlamıştı.
Her insan hayaller kurardı yıllar sonrası için o hiçbir zaman yarına plan yapmazdı.Anı yaşar olayları akışına bırakırdı.
Artık göz kapaklarına ağır bir yük çöktü yolculuğun bitmeyeceğini anladı ve azrailin yakınlarında bir yerlerde olduğunun farkına vardı.Öyle duygulara kapıldı ki ne geride kalanların yanındaydı ne de yanına gittiklerine varacaktı.Ağzı kurudu dudakları bir anda suzuluktan çatlamaya başladı.Gözlerini daha fazla açık tutamadı gücü takati kalmadı.
Kimsenin yanında olmadığı sevgiye muhtaç benliği ve onu kendine bağlamak için çalışan şeytanlaydı.Hayatı bir film karesi gibi önünden geçerken daha fazla dayanamadı ve derin bir uykuya daldı.
Yolcunun yolculuk hikayesi burada bitmişti.Peki siz kimlerin yanında uykuya dalmak isterdiniz?
Dikkat ölüm heran gelebilir tekrar düşün!
Hikayede ki otobüs semboliktir.Arkanızda bıraktıklarınız dünyada kalanlar,yanına gidecekleriniz ise yolculuk sonunda varacağınız yer yani kaderin neticesi olan ahiret yaşantısında gireceğiniz kapıda sizi bekleyenleri temsil etmektedir.
Doktorunuz kim?
Size ömür biçenin kim olduğunun farkında mısınız?
Ömür biçenimiz bize sadece onlar bin yıl yaşadı siz belki yüz yıl yaşamayacaksınız çağrılarında bulundu ama ne zaman nasıl ve nerede öleceğimizi belirtmedi.
Yanına varmak istedikleriniz kimler?
Kimi takip edip kimin peşinden gidiyoruz.Bu araçın söförü kim, bizi nereye götürüyor, bunun tam olarak bilincinde miyiz?
Şöföre ne kadar güveniyoruz,yolda kaza yapmayacağına ne kadar eminiz?
Yanına varmak istediklerinizi iyi belirleyin, yanına varmak istedikleriniz ne kadar iyiler ise geride bıraktıklarınızda onların yanına varmak isteyeceklerdir. O zaman ortada kalmaktan korkmazsınız.
Çağrıya kulak verin!
Ölüm size elbet en kötü zamanınızda uğrayacaktır iyi günlerinizde ölümü unutun.
İyi kötü kavramını ayırt edin!
Bugün güzel bir gündü, çok iyi bir gün geçirdik derken değerlendirme kriterlerinizi iyi seçin neye göre, kime göre gününüzün iyi geçtiğini bilin.
Çok düşünmeyin özü düşünün!
Kendinizi ayrıntılar ile boğmayın, fazla sorularla saçlarınıza aklar düşürmeyin özü bilin doğruyu bilin, sadece doğru olanı söyleyin,doğru olanı yapın zaten fazla düşüncelere dalmanıza gerek kalmayacaktır.
Uzun vadeli projeler kurun ama projelerin eksik kalacağını bilin!
Hayatınızı idame ederken, hedeflerinizi belirlerken ileriye dönük uzun vadeli projeleri değerlendirin fakat projelerin yarım kalma ihtimalini unutmayın. Bundan dolayı her zaman anı yaşamaktan kaçınmayın, anı yaşayın yaşarken kim için yaşadığınızın farkında kalın.
