Şiir

Yokluğunda Beni Kaybettim

Seni bir çiçeğe benzettim
Kokunu onunla hissettim
Varlığında belki seni
Yokluğunda beni kaybettim  

Seni tattım her dakika doyamadım
Adını yazdım kağıtlara silemedim
Varlığında belki seni
Yokluğunda beni kaybettim  

Seni andım bağırarak, sonu duyamadım
Kalbimin feryadını bir türlü susturamadım
Varlığında belki seni
Yokluğunda beni kaybettim  

Güneş doğacaksa doğsun
Yokluğunda güneşimi kaybettim  
Yağmur yağacaksa yağsın
Yokluğunda barınağımı kaybettim  

Gözyaşım akacaksa aksın
Yokluğunda duygularımı kaybettim  
Sonu belli olan varlığın
Her anıma tat katan sıcaklığın
Dokunmak haramdı sana
Varlığında belki seni
Yokluğunda beni kaybettim  

Sen özgür bir kuştun
Ben seni bir kalbe hapsettim

Abdul Arif Kerim ÇALIŞKAN

Dünyayı kelimelerle ifade etmeye başladığımdan beridir harflerle hemhal biriyim. Mekatronik temelli eğitim hayatımın perspektifinden ağaçların, çiçeklerin, hayvanların mekanizmalarını çözmek üzere tefekkür etmekteyim.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu