Şiir

Sus Olur Haykırışlar

Günü geldiğinde ihanet etmek için bekleyenler var.
Düşünme arkamda sakın, bak birileri var.
Tut yüzünü çizilmesin tekmeleyecek dostlar var.
Kalkamazsın yerden üstünde zıplayanlar var.
Düşme!   Arsız rüzgarlar, arsız insanlar. 

Kalleş bu dünya, kendine gel.
Seçim senin, dön, geldiyse zor.
Elinde dostun, keskin bıçaklar.
Can alıcı yerinden vuracaklar.
Bu yarayı dikemez hiçbir doktor.
Bağırma!  

Hangi yoldan gideceğin senin kaderin, hainler var.
Arkandan gelenler zamanı geldiğinde kovalarlar.
Günü geldiğinde kan kusarsın, bekleyenler var.
Ocakta kezzap kaynatanlar, üstüne saçacaklar. 
Düşme!  

Ayağa kalk, koşmak zorundasın, suçlular var.
Kolun kanadın kırılsa yen içinde kalacak.
Gözlerin arka sokakta ağlayacak, hıçkırıklar.
Yüreğine taşan ışıl ışıl kristal parçalar.
Kimine süs, kimine sus olur haykırışlar.
Dökülen kanlar avucumda taşlaştılar.
Bağırma!  

Sus, sabret ve de sus.

Abdul Arif Kerim ÇALIŞKAN

Dünyayı kelimelerle ifade etmeye başladığımdan beridir harflerle hemhal biriyim. Mekatronik temelli eğitim hayatımın perspektifinden ağaçların, çiçeklerin, hayvanların mekanizmalarını çözmek üzere tefekkür etmekteyim.

İlgili Makaleler

2 Yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu