Abdul Arif Kerim ÇALIŞKANBahsetmek istediğim çok şey var aslında benim de her insan gibi ama nedense yüzeysel anlatmayı tercih ediyor insan. Neden biz insanlar güzellikleri paylaşırken sıkıntı çekmiyoruzda, sıkıntılarımızı dertlerimizi paylaşmak yerine susuyoruz?
Her geçen gün daha güzel bir güne uyanmak isteğiyle gözlerimizi açıyoruz sanki yeni bir hayata başlamış, hiçbir şey yaşamamış gibi ama olmuyor işte yatağınızdan doğrulduğunuzda tüm sorumluluklar, yerine getirilmesi gerekenler, söylenmesi gerekenler omuzlarınıza yükleniyor.
Hayat öyle ki duygularını satmış, şeytan gibi önünüze engel çıkarmakta çok ustalaşmış, sizinle oyun oynuyor. Size sorumlukları yüklüyor fakat elinizden gücünüzü alıyor ve sorumluluklarınızı yerine getirmenizi istiyor. Ayakları olmayan bir insana haydi kalk yürüyelim demek gibi bir durum bu.
Bir başkayım bugünlerde yapmak isteyipte yapamadıklarımdan dolayı, düşünceliyim dalgınım biraz hatta dargınınım, sinirliyim de…
Sözü fazla uzatmak istemiyorum çünkü anlatamıyorum, kimse okumayacak olsa bile okunursa eğer okuyacak olanıda sıkmak istemiyorum.
Sadece düşme diyorum düşme güç elden gittimi kalırsın yalnız…
“Cevap veriyorum ‘zamanla herşey geçer’ diyen akıllılara; ‘Geçen tek şey zamandır’ anlayan, anlatsın anlamayanlara.” – Cemal Süreyya
Ne çok hüzün var sahi.. Sabahtan başlıyoruz hüzünlenmeye, koca gün yetmiyor. Ertesi güne devrediyoruz bazı hüzünleri. – Alıntı
